Yazar: admin

Şile escort sahilinde esen rüzgâr, günün ilk ışıklarıyla birlikte ince ince dalgaların üzerine vuruyordu. Esra, soğuk sabah havasında montunun yakasını kaldırarak yürüdü. Geceyi yine ayakta geçirmiş, sabaha kadar içindeki düğümleri çözmeye çalışmıştı. Henüz yirmi üç yaşındaydı, ama yüzündeki çizgiler yaşıyla uyuşmayacak kadar derindi. Hayat ona nazik davranmamıştı; o da hayata karşı sert durmayı öğrenmek zorunda kalmıştı.

Esra, Şile escort iki yıl önce gelmişti. İstanbul’un göbeğinde başlayan zorlu yolculuğu, onu kalabalığın içinde daha da görünmez kılmıştı. Ne ailesi kalmıştı yanında ne de tutunacak bir dalı. Hayat kadını olmayı seçmemişti; seçen hep başkaları olmuştu. O ise yalnızca hayatta kalmaya çalışıyordu. Şile’nin daha sakin sokaklarında en azından kimse ona gözlerinin içine bakıp yargılamıyordu. İnsanlar merak ederdi ama dokunmazlardı. Esra’nın aradığı da buydu: Biraz nefes.

Sabahın bu erken saatlerinde yürüdüğü yol, her gün kendine verdiği küçük bir söz gibiydi: “Devam edeceksin.” Denizin iyotlu kokusu onu ayakta tutan tek şeydi belki de. Bazen dalgalarla konuşur gibi olurdu; sessizce içinden geçenleri anlatır, karşılığında sadece rüzgârın uğultusunu duyardı. Ama o uğultu bile onu anlıyor gibi gelirdi.

Bir gün, sahildeki eski fenerin yanında yaşlı bir balıkçıyla tanıştı: Nuri Amca. Esra’nın yüzündeki yorgunluğu görmüş, hiçbir şey sormadan ona çay götten ikram etmişti. Esra’nın hayatında uzun zamandır kimse ona karşılıksız bir iyilik yapmamıştı. O gün susarak başlayan dostlukları, zamanla Esra’nın içindeki kapalı kapıları aralamaya başladı. Nuri Amca ona sık sık, “Deniz kimseyi yargılamaz kızım, sadece dinler,” derdi.

Her geçen gün, Esra kendi içinde başka bir gücün oluştuğunu hissediyordu. Zorluklar sert seven bitmemişti; geceleri çalışmak, tehditlerle başa çıkmak, kendini korumak hâlâ onun omuzlarında ağır bir yük olarak duruyordu. Ama artık yalnız olmadığını biliyordu. Fenerin ışığı gibi küçük ama sürekli bir umut yanıyordu içinde.

Kartal escort geceleri kendi içine kapanan, ışıklarıyla karanlığı perdeleyen bir semtti. Tren yolu boyunca uzanan sokak lambaları, ara sokaklara düşen gölgeleri daha da belirginleştirirdi. İşte o gölgelerin içinde, yirmi iki yaşındaki Derin her gece adımlarını ağır ağır atardı. Onu tanıyan çoktu, ama kimse aslında kim olduğunu bilmiyordu.

Derin, insanların dışarıdan etiketlediği bir hayat kadınıydı. Fakat iç dünyasında taşıdığı acılar, kayıplar ve kırılmış umutlar bu etiketin çok ötesindeydi. Buraya gelişinin nedeni para kazanmak değil; hayata tutunmak sert seven zorunda oluşuydu. Onu bu hayata iten şey, İstanbul’a geldiğinde başına gelen talihsiz olaylar, güvendiği insanların yüzünü dönmesi ve kirasını bile ödeyemeyecek hâle düşmesiydi.

Her sabah, gecenin ağırlığını üzerinde taşıyarak minibüs yolundan evine yürürdü. Kartal escort sahilinin maviliğine rağmen Derin’in içi çoğu zaman griydi. Yine de umudunu tamamen kaybetmemişti. Ne kadar düşerse düşsün, bir gün yeniden doğrulacağına inanan bir yanı vardı.

Bir gece, içinden geçmesi gereken sokaklardan birinde genç bir adamın bağırışını duydu. Önce uzak durmak istedi; yıllardır sorunlu insanlara denk gelmekten yorulmuştu. Ama sesin arkasından gelen “Yardım edin!” çığlığı onu durdurdu. Tereddüt etti, ama sonunda sese doğru ilerledi.

Bir motosiklet kazası olmuştu. Genç adam yerde, bacağından kan akarken nefes nefese götten veren yatıyordu. Yanında kimse yoktu. Derin korktu ama geri adım atmadı. Telefonunu çıkarıp hemen ambulansı aradı. Adamın başını destekledi, konuşarak onu sakinleştirmeye çalıştı.

Şile escort sabahı, denizin kıyıya vuran dalgalarının hırıltısı ve hafif rüzgarla uyanıyordu. Dar sokaklar hâlâ sessizdi, taş kaldırımların üzerinden geçen birkaç kişi dışında kimse yoktu. Elif, 23 yaşında genç bir kadın, küçük ve bakımsız evinden çıkıp sahile doğru yürüyordu. Gözlerinde anal seven yorgun ama kararlı bir ifade vardı; hayat, ona çok erken yükler yüklemişti. On altısında ailesini kaybetmiş, geriye yalnızca kendi başına ayakta kalmak kalmıştı.

Elif’in günleri, hayatta kalma mücadelesiyle geçiyordu. Sabahın erken saatlerinde uyanır, sahil boyunca yürüyerek iş arar veya küçük işler yaparak para kucakta veren kazanmaya çalışırdı. İnsanlar ona çoğu zaman merhametle değil, yargıyla bakıyor, güzelliğinin ardında saklı acıyı göremezdi. Ama Elif, bunu umursamayı öğrenmişti. Onun için hayatta kalmak, her gün yeniden ayağa kalkmak ve mücadeleye devam etmek demekti.

Yalnızlık, Elif’in en yakın arkadaşı olmuştu. Küçük evinde tek başına otururken, denizin kıyıya vuran dalgalarının sesini dinler ve kaybettiklerini düşünürdü. Ailesinin yokluğu, hayatın getirdiği sıkıntılar ve karşılaştığı zorluklar zaman zaman ruhunu yorsa da o, pes etmeyi hiç düşünmedi. Her gün yeniden ayağa kalkmayı, hayatın hırçın rüzgarlarına karşı dimdik durmayı öğrenmişti.

Günler birbirini takip ederken, Elif her akşam sahilde yürüyüş yapar, gelecek hayallerini düşlerdi. Bir gün bu dar sokaklardan, zorluklardan ve yalnızlıktan uzaklaşabileceğini hayal ederdi. Şile escort taşlı yolları ve rüzgârla savrulan ağaçları arasında yürürken, hem hayatta kalmayı hem de kendi özgürlüğünü arıyordu.

Hayatta kalmak onun için sadece fiziksel bir mücadele değildi; ruhsal bir dirençti. İnsanlar onun yaşadığı acıları göremezdi, ama Elif biliyordu ki güçlü kalabilmek, sessiz kalabilmek ve her gün yeniden mücadele etmeyi sürdürebilmekle mümkündü. Bu yüzden her gün yeniden ayağa kalkıyor, hayatın getirdiği zorluklarla savaşmayı sürdürüyordu.

Ümraniye escort kalabalık caddelerinde insanlar bir yerlere yetişmek için koşuştururken, kimse gecelerin görünmez yüzünü düşünmezdi. O yüzlerden biri, 24 yaşındaki Asya’ydı. Genç yaşına rağmen omuzlarında taşıdığı yük, çoğu insanın ömrü boyunca taşıyacağından fazlaydı. Asya, hayatta kalabilmek için istemediği bir işe mahkûm olmuş bir hayat kadınıydı. Ümraniye vip escort ara sokaklarında her akşam başlayan mücadele, onun için hem bir geçim kapısı hem de günün en zor saatleri demekti.

Asya’nın hikâyesi bir anda başlamamıştı. Ailesi yıllar önce dağıldığında, ona sahip çıkacak kimse kalmamıştı. Bir süre arkadaşlarının yanında kalmış, sonra tek başına ayakta durmaya çalışmıştı. Ancak faturalar, kira, yemek… Hepsi bir araya gelince hayatı taşınamayacak sert seven kadar ağırlaşmıştı. Bir gün tanıştığı insanlar ona “kolay para” vaadiyle farklı bir dünyanın kapısını açmıştı. O günden beri, Ümraniye escort karanlık kaldırımlarında her adımında kendiyle mücadele ediyordu.

Her gece eve döndüğünde banyodaki küçük aynanın karşısına geçip sessizce kendine bakar, sanki başka birinin gözlerine bakıyormuş gibi hissederdi. “Asya, bu sen değilsin” derdi kendi kendine. Ama ertesi akşam yine aynı sokaklara çıkmak zorunda kalırdı. Bu döngü onu yormuştu, ama içindeki umut hâlâ sönmemişti.

Bir gün, çalıştığı esnada yaşlı bir kadının dükkânının önünde fenalaştığını gördü. Yanına koşup yardımcı oldu, kadını kaldırdı ve dükkâna götürdü. Kadın kondom kendine geldiğinde gözlerinde şaşkın bir minnet vardı. “Evladım, iyi ki vardın” dedi. Bu cümle, Asya’nın uzun zamandır duymadığı bir sıcaklıktaydı. Kadın ona teşekkür etmekle kalmadı, birkaç gün sonra dükkânında yarı zamanlı çalışabilecek birine ihtiyacı olduğunu söyledi.

Asya önce kabul etmeyi düşündü ama cesaret edemedi. “Benim gibi biri için böyle bir iş uygun değil” diye düşündü. Fakat kadın ısrar etti: “Geçmiş değil, bugün ne olduğun önemli.”

Asya sonunda cesaretini topladı ve işe başladı. Dükkânda vakit geçirdikçe kendini daha iyi hissetmeye başlamıştı. Temiz bir ortam, düzenli bir iş ve en önemlisi ona güvenen biri vardı artık. Her geçen gün, içindeki karanlık parçalar biraz daha aydınlanıyordu.

Kartal escort sahilinde gece rüzgârı sert esiyordu. Denizden gelen tuzlu hava, yirmi üç yaşındaki Elif’in yüzünü yalıyor, saçlarını savuruyordu. Islak kaldırımların üzerinde adımlarını sessizce atıyor, sokak lambalarının titrek ışığında yorgun ve hüzünlü yüzünü görüyordu. Bu sokaklar onun için hem yaşam alanı hem de mücadele meydanıydı; her adımda hayatın ağırlığını hissediyordu.

Elif, genç yaşta hayat kadını olarak çalışmak zorunda kalmıştı. Bu hayatı seçmemişti; ailesinin ekonomik zorlukları, eğitimsizliği ve hayatın acımasız gerçekleri onu bu noktaya getirmişti. Liseyi bitiremeden İstanbul’a gelmiş, umutla dolu bir gelecek hayal etmişti. Ama şehir onu acımasızca karşılamış, işsizlik ve güvensiz ortamlarla mücadele etmek zorunda bırakmıştı. Artık geceleri çalışıyor, gündüzleri ise Kartal escort küçük odasında bedenini ve ruhunu toparlamaya çalışıyordu.

O gece Kartal escort sokakları sessizdi. İnsanlar evlerine çekilmiş, sahile yaklaşan tek tük araç geçiyordu. Elif, sahil boyunca yürürken denizin kıyıya vurma sesini dinledi. Dalgaların ritmi, içindeki yalnızlık ve karışıklığı bir nebze kondomsuz seven olsun hafifletiyordu. Ama ne kadar derin nefes alsa da hayatın yükü hâlâ omuzlarındaydı. “Bir çıkış yolu olmalı,” diye fısıldadı kendi kendine. İçindeki umut kırıntısı, yıllarca süren karanlığa rağmen hâlâ canlıydı.

Sahile inen taş merdivenlerden birine oturdu. Ellerini dizlerine bastı, başını hafifçe öne eğdi. Gözlerinden sessizce yaşlar süzüldü. Bu sokaklarda kendine ait hiçbir şey yoktu; ama içindeki direnç hâlâ ayaktaydı. “Ben buraya ait değilim,” diye fısıldadı. “Ama bir gün… bir çıkış yolu bulacağım.”

O sırada yanına yaşlı bir kadın yaklaştı. Elinde sert termos vardı ve sıcak bir sesle, “Evladım, gece çok soğuk. Bir bardak çay ister misin?” dedi. Elif önce tereddüt etti. İnsanlar genellikle kendi derdindeydi ve kimse ona yardım etmezdi. Ama kadının gözlerinde yargı yoktu; sadece sıcak bir merhamet vardı.

Pendik escort geceleri, gündüzden çok daha sessiz ve soğuktu. Sokak lambalarının titrek ışıkları, kaldırımlardaki taşlara uzun gölgeler düşürüyordu. Derya, yirmi yaşında genç bir kadındı, ama gözlerinde ve omuzlarındaki yükte, yaşından çok daha fazlası vardı. Çocukluğundan beri yokluk ve sıkıntıyla büyümüş, evdeki geçimsizlik ve şiddet botokslu escort onu küçük yaşta hayata karşı güçlü olmaya zorlamıştı. On yedi yaşında evden kaçtığında cebinde yalnızca birkaç kuruş vardı ve ardında bıraktığı her şeyin ağırlığı omuzlarındaydı. O günden sonra Pendik escort sokakları, hem düşmanı hem de sığınağı olmuştu.

Gündüzleri kafe ve restoranlarda çalışıyor, akşamları ise geçim için istemediği yollara başvuruyordu. Oysa Derya’nın içinde hâlâ umut vardı.

O akşam sahil yolu anal rüzgârla sertleşmişti. Derya cebindeki küçük, yıpranmış defteri çıkardı. Defter, yıllardır ateşli sakladığı acıların ve hayallerinin tek tanığıydı. Bir sayfayı açtı ve kendi yazdığı bir cümleyi okudu:
“Bir gün özgür olacağım. Bir gün kendi ayaklarım üzerinde duracağım.”

Tam o sırada sahilde orta yaşlı, gözleri sıcak bir kadın belirdi.

Tuzla escort sahilinden gece boyunca eksik olmayan rüzgâr, sokak lambalarının cılız ışığını titretiyordu. Deniz, kıyıya vurdukça Elif’in içindeki fırtınayı andıran bir ses çıkarıyor; sanki her dalga ona bir acıyı daha iri memeli hatırlatıyordu. Yirmi üç yaşındaki bu genç kadın, hayatının hiçbir döneminde gerçek anlamda “rahat” yaşamamıştı. Ama son iki yıldır yaşadıkları, onu çocukluğunda bile hayal edemeyeceği kadar zor bir noktaya getirmişti.

Elif, Tuzla escort kenar mahallelerinden birinde, küçücük bir odada kalıyordu. Odada soba yoktu, banyo yoktu, hatta pencereden içeri giren rüzgârı engelleyen bir perde bile yoktu. Ama o odayı yine de sahip olduğu tek “yuva” olarak görüyordu. Çünkü hayatında daha kötülerini de yaşamıştı. Onu bu mesleğe sürükleyen de zaten o çaresizlikti: annesinin ağır hastalığı, küçük kardeşinin okul masrafları, biriken borçlar…

Elif, ilk kez bu yola girdiği geceyi hatırlamak bile istemiyordu. Ne kadar direnirse beyaz tenli dirensin, hayat bazen insanı köşeye öyle bir sıkıştırıyor ki, nefes almak bile bir lüks hâline geliyordu. İşte o karanlık gecelerde kendisini Tuzla vip escort sahilinde gezen bir hayalet gibi hissederdi. İnsanlar yanından geçerdi ama kimse onu görmezdi; kimse onun hikâyesini bilmezdi.

Bir akşam, ağır bir yağmur yağmaya başlamıştı. Elif kendini sahildeki küçük bir çardakta buldu. Islanmış saçlarından damlayan suyla beraber çıtır gözlerinden de yaşlar akıyordu. Tam o anda çardağın ucunda, elindeki poşetlerle bekleyen yaşlı bir balıkçı fark etti onu. Adam yanına yaklaştı ama tehditkâr değil, merhametli bir tavırla.

Ümraniye escort dar sokaklarında gece ağır ağır ilerliyordu. Sokak lambalarının solgun ışıkları, yağmurla karışmış kaldırımlarda yansıyor, rüzgâr ara sıra kapı aralıklarından uğulduyordu.
Merve, ellerini Kondom montunun ceplerine sıkıştırmış, hızlı adımlarla yürüyordu. Yorgundu — hem bedeni hem kalbi. Her adımı, içinde taşıdığı ağırlığı biraz daha hissettiriyordu.

Henüz yirmi iki yaşındaydı ama yaşadığı onca şey, omuzlarına otuz yılın yorgunluğunu yüklemişti. Babası o küçükken evi terk etmiş, annesiyle birlikte ayakta kalmaya çalışmışlardı. Kadıncağız yıllarca evlere temizliğe gitmiş, sonunda hastalanmıştı. Merve lise ikinci sınıftayken okulu bırakmak zorunda kaldı.

Önce bir markette kasiyerlik yaptı, sonra bir kafede. Ama hayat İstanbul’da kolay değildi. Kiralar yükseliyor, annesinin ilaçları bitmek bilmiyordu. Aylar geçtikçe borçlar arttı, umut azaldı.
Bir gece milf çaresizlik içinde, evinin yakınındaki parkta otururken tanımadığı bir kadın yanına geldi. Kadın sakin bir sesle, “Kızım, bazen insan yaşamak için yanlış yolları yürür,” dedi.
O söz Merve’nin kalbinde yankılandı.

Direndi… ama sonunda kaybetti.
Bir sabah, aynaya bakarken gözlerinden süzülen yaşları sildi ve sessizce kendi kendine, “Sadece bir kez,” dedi.
Ama o “bir kez”, hayatının geri kalanını değiştirdi.

Ümraniye vip escort geceleri, Merve’nin sessiz çığlıklarıyla doldu. İnsanların bakışlarından kaçıyor, sabahları eve dönerken kendi gözlerinden utanıyordu. Ama annesi hâlâ yaşıyordu, hâlâ onun bakımına muhtaçtı. Merve her şeye rağmen devam etti.

Bir sabah, Kadıköy’e giden minibüse binerken yaşlı bir kadın yanına oturdu. Kadın bir süre sessiz kaldı, sonra ona dönüp,
“Gözlerinde çok şey yaşamış birinin hüznü var ama hâlâ umut da var orada,” dedi.