Kartal escort geceleri kendi içine kapanan, ışıklarıyla karanlığı perdeleyen bir semtti. Tren yolu boyunca uzanan sokak lambaları, ara sokaklara düşen gölgeleri daha da belirginleştirirdi. İşte o gölgelerin içinde, yirmi iki yaşındaki Derin her gece adımlarını ağır ağır atardı. Onu tanıyan çoktu, ama kimse aslında kim olduğunu bilmiyordu.
Derin, insanların dışarıdan etiketlediği bir hayat kadınıydı. Fakat iç dünyasında taşıdığı acılar, kayıplar ve kırılmış umutlar bu etiketin çok ötesindeydi. Buraya gelişinin nedeni para kazanmak değil; hayata tutunmak sert seven zorunda oluşuydu. Onu bu hayata iten şey, İstanbul’a geldiğinde başına gelen talihsiz olaylar, güvendiği insanların yüzünü dönmesi ve kirasını bile ödeyemeyecek hâle düşmesiydi.
Her sabah, gecenin ağırlığını üzerinde taşıyarak minibüs yolundan evine yürürdü. Kartal escort sahilinin maviliğine rağmen Derin’in içi çoğu zaman griydi. Yine de umudunu tamamen kaybetmemişti. Ne kadar düşerse düşsün, bir gün yeniden doğrulacağına inanan bir yanı vardı.
Bir gece, içinden geçmesi gereken sokaklardan birinde genç bir adamın bağırışını duydu. Önce uzak durmak istedi; yıllardır sorunlu insanlara denk gelmekten yorulmuştu. Ama sesin arkasından gelen “Yardım edin!” çığlığı onu durdurdu. Tereddüt etti, ama sonunda sese doğru ilerledi.
Bir motosiklet kazası olmuştu. Genç adam yerde, bacağından kan akarken nefes nefese götten veren yatıyordu. Yanında kimse yoktu. Derin korktu ama geri adım atmadı. Telefonunu çıkarıp hemen ambulansı aradı. Adamın başını destekledi, konuşarak onu sakinleştirmeye çalıştı.
Bir yanıt yazın