
Hazal, 22 yaşındaydı. Çekmeköy escort kenar mahallerinden birinde, altı dairelik eski bir apartmanın en üst katında yaşıyordu. Gündüzleri penceresinden geçen minibüslerin sesiyle uyanıyor, geceleri uzaktaki otoyol uğultusunu duyarak uyuyordu. Hayat sessizdi ama ucuz değildi. Hele ki İstanbul’da.
Hazal, üniversiteyi kazanamamıştı. Ama bu onu yıldırmamıştı. “Çalışır, yeniden denerim,” demişti. İlk olarak bir tekstil atölyesinde iş buldu. Sabahın erken saatlerinde başlayan mesai, akşamları ağrıyan bacaklar, düğüm düğüm olmuş sırt kaslarıyla son buluyordu. Fakat ne kadar çalışsa da kazandığı para; ev kirası, mutfak masrafı ve cep telefonu faturasına zor yetiyordu.
Bir gün, atölyeden arkadaşı ona farklı bir işten bahsetti. “Kolay, temiz, hızlı para,” dedi. Milf hazal önce anlamadı. Sonra teklifin ne olduğunu açıkça öğrendiğinde bir süre sessiz kaldı. “Asla yapmam,” dedi içinden. Ama o gece eve dönerken cebindeki boş cüzdan, dolaptaki boş raflar, bu düşünceyi zihninde yankılandırdı.
Günler geçti. Karar vermek zorundaydı. Kirası gecikti, markette veresiye defteri doldu. Sonunda, arkadaşının yönlendirdiği bir numarayı aradı. İlk iş, Çekmeköy’ün merkezine yakın bir rezidanstaydı. Korkuyordu, utanıyordu ama parasız kalmanın çaresizliği daha ağır bastı.
Çekmeköy Sert Escort
Zamanla, geceler çoğaldı. Hazal, kimseye anlatamadığı bir hayat yaşamaya başladı. Gündüzleri normaldi, geceleri yabancı. Kendine yabancı… Aynaya her baktığında gözlerinin içine kaçamak bakıyordu.
Bir gün, Çekmeköy’deki halk kütüphanesinin önünden geçerken camdaki bir duyuru dikkatini çekti. “Kadınlar için yaratıcı yazarlık atölyesi – Ücretsiz.” O an sadece yürüyüp gitmek istedi ama bir şey onu durdurdu. İçeri girdi. Görevliye yaklaştı:
“Başvuru süresi geçti mi?”
“Hayır,” dedi kadın, “Yarın ilk ders. Gelmek ister misin?”
Hazal ertesi gün oradaydı. Yazmak kolay değildi ama yazdıkça içindeki yük hafifliyordu. Atölye haftalık terapisi oldu. Yazılarını kimseye göstermese de her yeni sayfa, geçmişe çizdiği bir çizgiydi.
Bir ay sonra geceleri tamamen bıraktı. Kolay olmadı ama yalnız da değildi artık. Kütüphanedeki kadınlarla bir dayanışma grubu kurdular. Birlikte yazıyor, birlikte güçleniyorlardı.
Hazal şimdi hâlâ Çekmeköy escort. Aynı ev, aynı sokak… Ama artık hikâyesini kendisi yazıyor. Kalemi titriyor bazen, ama bırakmıyor.
Bir yanıt yazın