Ümraniye escort dar sokaklarında gece ağır ağır ilerliyordu. Sokak lambalarının solgun ışıkları, yağmurla karışmış kaldırımlarda yansıyor, rüzgâr ara sıra kapı aralıklarından uğulduyordu.
Merve, ellerini Kondom montunun ceplerine sıkıştırmış, hızlı adımlarla yürüyordu. Yorgundu — hem bedeni hem kalbi. Her adımı, içinde taşıdığı ağırlığı biraz daha hissettiriyordu.
Henüz yirmi iki yaşındaydı ama yaşadığı onca şey, omuzlarına otuz yılın yorgunluğunu yüklemişti. Babası o küçükken evi terk etmiş, annesiyle birlikte ayakta kalmaya çalışmışlardı. Kadıncağız yıllarca evlere temizliğe gitmiş, sonunda hastalanmıştı. Merve lise ikinci sınıftayken okulu bırakmak zorunda kaldı.
Önce bir markette kasiyerlik yaptı, sonra bir kafede. Ama hayat İstanbul’da kolay değildi. Kiralar yükseliyor, annesinin ilaçları bitmek bilmiyordu. Aylar geçtikçe borçlar arttı, umut azaldı.
Bir gece milf çaresizlik içinde, evinin yakınındaki parkta otururken tanımadığı bir kadın yanına geldi. Kadın sakin bir sesle, “Kızım, bazen insan yaşamak için yanlış yolları yürür,” dedi.
O söz Merve’nin kalbinde yankılandı.
Direndi… ama sonunda kaybetti.
Bir sabah, aynaya bakarken gözlerinden süzülen yaşları sildi ve sessizce kendi kendine, “Sadece bir kez,” dedi.
Ama o “bir kez”, hayatının geri kalanını değiştirdi.
Ümraniye vip escort geceleri, Merve’nin sessiz çığlıklarıyla doldu. İnsanların bakışlarından kaçıyor, sabahları eve dönerken kendi gözlerinden utanıyordu. Ama annesi hâlâ yaşıyordu, hâlâ onun bakımına muhtaçtı. Merve her şeye rağmen devam etti.
Bir sabah, Kadıköy’e giden minibüse binerken yaşlı bir kadın yanına oturdu. Kadın bir süre sessiz kaldı, sonra ona dönüp,
“Gözlerinde çok şey yaşamış birinin hüznü var ama hâlâ umut da var orada,” dedi.
Bir yanıt yazın