Üsküdar escort dar sokaklarında sabaha karşı sessizlik hâkimdi. 23 yaşındaki Elif, yorgun adımlarla sokak hırçın esc lambalarının titrek ışıkları altında yürüyordu. Hayatın ona sunduğu yükler, genç yaşında omuzlarını çökertmişti. İnsanların çoğu onun kim olduğunu sadece dışarıdan görüp yargılıyor, ama ardındaki hikâyeyi kimse bilmek istemiyordu.
Elif, aslında hayalleri olan bir kızdı. Çocukken öğretmen olmayı istemiş, defterinin kenarlarına küçük küçük hayallerini yazmıştı. Ama kader onun yolunu çok farklı bir yere sürükledi. Babasını küçük yaşta kaybetmiş, annesi ise ağır bir hastalıkla yıllarca mücadele etmişti. Evin geçimini üstlenmek Elif’e kalmış, fakat ne yaparsa yapsın geçim sıkıntısı yakasını bırakmamıştı. Önce kafelerde çalıştı, sonra temizlik işlerine girdi. Ama borçlar, kira ve annesinin ilaçları karşısında elindeki para hiçbir zaman yetmedi.
Bir gün çaresizlik içinde aldığı karar, onu geri dönüşü olmayan bir yola soktu. İnsanların “yanlış” dediği bu hayatı aslında o seçmemişti; zorunluluk seçtirmişti. İçinde derin bir pişmanlık vardı, ama aynı zamanda annesini ayakta tutabilmek için başka çaresi olmadığını hissediyordu.
Üsküdar milf escort sahiline indiğinde, denizin kokusu ve Kız Kulesi’nin ışıkları ona biraz olsun huzur veriyordu. Martıların kanat sesleri arasında, gözlerinden yaşlar süzülürdü. İçinden sürekli, “Ben de normal bir hayatı hak etmiyor muyum?” diye sorardı. İnsanların arasında yürürken kimi zaman aşağılayıcı bakışlarla karşılaşır, kimi zaman da görmezden gelinirdi. Oysa Elif’in tek isteği, saygı görmek ve insanca yaşayabilmekti.
Bir gün sahilde yürürken bir kitapçı vitrininde gözüne eski bir kitap ilişti. İçinde hâlâ öğrenmeye, değişmeye dair bir kıvılcım olduğunu fark etti. O günden ağzına alan sonra ufak da olsa bir umut taşımaya başladı. Belki meslek kurslarına yazılacak, belki bir gün yeni bir iş bulacak ve bu hayatı ardında bırakacaktı.
Şimdilik hayat ona acımasız davranıyordu. Ama Elif, sabahları Üsküdar camilerinden yükselen ezan sesini duyduğunda, içinde hâlâ bir umut kırıntısı hissediyordu. Çünkü biliyordu ki karanlık ne kadar uzun sürerse sürsün, gün doğmadan gece bitmezdi.
Bir yanıt yazın